Είναι μία επιστήμη η οποία ανήκει στον τομέα της υγείας και πρόνοιας. Η Εργοθεραπεία μέσω του έργου (στην επιστήμη αυτή το έργο είναι μέσο και στόχος), με ολιστική προσέγγιση και με γνώμονα τις προσωπικές ανάγκες και επιθυμίες του ατόμου, στοχεύει στην ανάπτυξη της λειτουργικότητας και της ικανότητάς του να συμμετέχει στα έργα τα οποία είναι σημαντικά για αυτό, στη μέγιστη ανεξαρτησία και αυτονομία του στην καθημερινότητά του και στην προαγωγή της ποιότητας ζωής του.

Οι γονείς είναι συχνά οι πρώτοι που παρατηρούν τις μικρές διαφορές στη συμπεριφορά ή την ανάπτυξη του παιδιού τους. Ένα από τα πρώτα σημάδια του αυτισμού μπορεί να είναι η δυσκολία στην κοινωνική αλληλεπίδραση, όπως η δυσκολία να κρατάει βλεμματική επαφή. Δηλαδή το παιδί αποφεύγει να κοιτάξει τους άλλους στα μάτια, κάτι που συχνά είναι ένδειξη κοινωνικής σύνδεσης.

Σε όλες τις σχέσεις, η επικοινωνία είναι η βάση της ανθρώπινης σύνδεσης, αυτό όμως είναι ιδιαίτερα εμφανές στη σχέση γονέα και παιδιού. Η αποτελεσματική επικοινωνία όχι μόνο ενισχύει τον δεσμό τους, αλλά βοηθά τα παιδιά να αναπτύξουν υγιείς συναισθηματικές δεξιότητες και αυτοπεποίθηση. Αρχικά, το πιο σημαντικό στη σχέση αυτή είναι να υπάρχει ανοιχτή επικοινωνία ανάμεσα στους γονείς και τα παιδιά.

Έχει γίνει τεράστιος ντόρος τα τελευταία χρόνια με τη ΔΕΠΥ. Ακούμε όλο και περισσότερους ανθρώπους γύρω μας να λένε «έχω διάσπαση προσοχής». Ή από εκεί που παλιά μπορεί οι γονείς και οι δάσκαλοι να εκνευρίζονταν πιο εύκολα με ένα παιδάκι που κουνιόταν και δεν σταματούσε, τώρα λένε απλώς «έχει υπεκινητικότητα». Τι είναι όμως όλα αυτά στην πραγματικότητα;