Είναι γνωστό ότι όπως λέει και το τραγούδι ο Άγιος Βασίλης ξέρει αν ήσουν καλό παιδί ή όχι. Άλλωστε, μόνο τα καλά παιδιά θα πάρουν δώρο. Εύκολο να «συνετίσεις» ένα παιδί με αυτό τον τρόπο για να κάνει αυτά που του ζητάς. Τι γίνεται όμως όταν το καλό παιδί συνεχίζει αυτό το μοτίβο του και στην ενήλικη ζωή; Χαρακτηριστικό παράδειγμα θα μπορούσε να είναι η απαίτηση των συγγενών να βρεθείς στα οικογενειακά τραπέζια, είτε το θέλεις είτε όχι και να συμμορφωθείς με αυτό το έθιμο. «Δε γίνεται να με στεναχωρείς τέτοιες μέρες!» Κρίμα όμως που δεν ακολουθεί και δώρο μετά από κάτι τέτοιο.
Ειδικά στην ενήλικη ζωή που θα πρέπει όχι μόνα να παρευρεθείς αλλά και να παρουσιάσεις πόσο καλά τα έχεις καταφέρει στη δουλειά σου, στη σχέση, στο γάμο σου, στο πως διαχειρίζεσαι τα παιδιά σου. Διότι το καλό παιδί πάντα τα καταφέρνει και ανταμείβεται με την επιβράβευση των άλλων για αυτό. Αντίθετα, αν έχεις παραστρατήσει από αυτό το μοτίβο επιτυχίας δίνεις ωραιότατη τροφή για σχόλια και παρατηρήσεις από τους άλλους που «απλώς θέλουν να σε βοηθήσουν».
Αναρωτήθηκες ποτέ πόσο προσπαθείς να είσαι το καλό παιδί ειδικά αυτές τις ημέρες που θα συναναστραφείς άτομα που ίσως και να τα βλέπεις μόνο μια φορά το χρόνο; Ίσως και να σχεδιάζεις από πριν τι θα φορέσεις, τι θα πεις, τι θα φας αλλά και πόσο θα φας για να μην προκαλέσεις αντιδράσεις και σχόλια.
Άραγε το ακολουθείς και στην υπόλοιπη ζωή σου αυτό το μοτίβο, πέρα από αυτές τις ημέρες; Αναρωτήσου όμως αν τελικά όλο αυτό αξίζει την ανταμοιβή που παίρνεις. Διότι όπως και να το κάνουμε δημιουργοί της ζωής μας είμαστε εμείς οι ίδιοι άρα και των αντίστοιχων αποτελεσμάτων των επιλογών μας. Τελικά το παιδί μέσα σου ποιον θέλει να ευχαριστήσει, εσένα ή τους άλλους; Αυτό είναι κάτι που μπορείς εσύ να το επιλέγεις κάθε φορά.
