Οι γιορτές των Χριστουγέννων είναι για πολλούς μια περίοδος αφθονίας, χαράς και κοινωνικών συναθροίσεων. Το φαγητό παίζει κεντρικό ρόλο στις παραδόσεις και τις εκδηλώσεις αυτής της εποχής, γεγονός που μπορεί να ενισχύσει την υπερφαγία και να προκαλέσει ένταση σε άτομα που παλεύουν με τη βουλιμία ή άλλες διατροφικές διαταραχές.

Τα Χριστούγεννα είναι για πολλούς μια περίοδος χαράς, φωτεινότητας και συντροφικότητας. Ωστόσο, για ορισμένους ανθρώπους, αυτή η εποχή του χρόνου μπορεί να φέρει μαζί της συναισθήματα θλίψης, κόπωσης και άγχους.

Είναι εξαιρετικά σημαντικό να θυμόμαστε πως η τυπική ανάπτυξη είναι πολύ πιθανό να διαφέρει από παιδί σε παιδί (ο καθένας έχει το δικό του ρυθμό ανάπτυξης), αλλά τα αναπτυξιακά ορόσημα, που αναφέρονται στη διαδικασία ωρίμανσης των παιδιών, είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για την παρακολούθηση της υγιούς ανάπτυξής τους.

Οι γιορτές των Χριστουγέννων θεωρούνται συχνά συνώνυμες της ζεστασιάς, της οικογενειακής θαλπωρής και των χαρούμενων στιγμών με αγαπημένους. Όμως, για πολλούς ανθρώπους, αυτή η περίοδος μπορεί να αναδεικνύει συναισθήματα μοναξιάς και απομόνωσης. Αν δεν έχετε κοντά σας αγαπημένα πρόσωπα, η μοναξιά μπορεί να γίνει πιο έντονη. Είναι, όμως, σημαντικό να θυμάστε ότι υπάρχουν τρόποι να βρείτε χαρά και να δημιουργήσετε συναισθήματα συντροφικότητας, ακόμα κι αν είστε μόνοι.

Στο μυαλό μας όλοι έχουν την εορταστική περίοδο σαν μια περίοδο όπου το άγχος απέχει έτη φωτός. Ισχύει όμως όντως κάτι τέτοιο; Τα Χριστούγεννα και η Πρωτοχρονιά είναι συνυφασμένα με τη χαρά, την οικογενειακή θαλπωρή και τις γιορτινές στιγμές. Ωστόσο, για πολλούς ανθρώπους, οι γιορτές συνοδεύονται από άγχος, πίεση και συναισθήματα που απέχουν πολύ από τη μαγεία των ημερών. Ας δούμε μαζί γιατί συμβαίνει αυτό και πώς μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά!

Είναι μία επιστήμη η οποία ανήκει στον τομέα της υγείας και πρόνοιας. Η Εργοθεραπεία μέσω του έργου (στην επιστήμη αυτή το έργο είναι μέσο και στόχος), με ολιστική προσέγγιση και με γνώμονα τις προσωπικές ανάγκες και επιθυμίες του ατόμου, στοχεύει στην ανάπτυξη της λειτουργικότητας και της ικανότητάς του να συμμετέχει στα έργα τα οποία είναι σημαντικά για αυτό, στη μέγιστη ανεξαρτησία και αυτονομία του στην καθημερινότητά του και στην προαγωγή της ποιότητας ζωής του.