Η κατάλληλη στιγμή, το σωστό timing, το πλήρωμα του χρόνου και άλλες τέτοιες εκφράσεις, προσπαθούν να προσδιορίσουν αυτή τη μία και μοναδική στιγμή, τα λίγα αυτά λεπτά ή και τα δευτερόλεπτα που είναι τα ιδανικά ώστε να πετύχουμε αυτό που θέλουμε.
Ποια είναι όμως αυτή η στιγμή; Δεν είναι ακόμα. Θα το ξέρω όταν θα είναι! Και πώς θα το ξέρεις; Θα έρθει η στιγμή και θα σου πει «Είμαι εδώ, κάνε το!»; Χμμμ, αρκετά δύσκολο νομίζω. Τι λες κι εσύ; Θα το νιώσεις τότε; Κι αν ναι πώς;
Τι είναι λοιπόν αυτό που κρύβεται πίσω από τη θεωρία της κατάλληλης στιγμής; Είναι ο Φόβος! Ο φόβος όχι τόσο του να αναλάβουμε επιτέλους δράση αλλά ο φόβος του αποτελέσματος. Θέλω τόσο καιρό αυτή την αύξηση! Έχω δουλέψει τόσο σκληρά και θα τη ζητήσω! Αλλά βέβαια τώρα που το σκέφτομαι ίσως τελικά δεν είναι η κατάλληλη στιγμή ακόμα! Να περάσει λίγος καιρός ακόμα! Και κάπως έτσι έχουν περάσει αρκετοί μήνες ή και κάποια χρόνια. Σου φαίνεται γνώριμο το «σκηνικό»; Αν όχι, να ξέρεις «βγαίνει» και σε άλλες εκδοχές. Θέλω να προχωρήσει η σχέση μου μαζί του, πόσο ακόμα θα διαιωνίζεται αυτό το απροσδιόριστο; Θέλω να τον γνωρίσουν οι φίλοι μου, αλλά δεν είναι το σωστό timing ακόμα! Και πολλά άλλα τέτοια παραδείγματα, τα οποία ίσως εκ πρώτης όψεως να μην έχουν καμία σχέση μεταξύ τους. Έχουν όμως κοινή ρίζα, το φόβο του αποτελέσματος!
Και τι θα γίνει αν δεν σου δώσει την αύξηση; Και τι θα γίνει όμως αν σου τη δώσει; Κι αν δεν θελήσει ποτέ να γνωρίσει τους φίλους σου γιατί στο δικό του μυαλό απλά περνάτε καλά την ώρα σας και στο δικό σου υπάρχουν σχέδια για το μέλλον; Μήπως έχεις «βολευτεί» στην κατάσταση της αβεβαιότητας; Πάντως κι οι δύο πιθανές απαντήσεις θα φέρουν κάποιο αποτέλεσμα. Θέλεις πραγματικά να το μάθεις και να ξεφύγεις από αυτό τον ατέρμονα κύκλο σκέψεων που φέρνουν πονοκέφαλο; Αν ναι, η λύση είναι μία, παραμέρισε το φόβο σου και ανάλαβε δράση! Μόνο έτσι θα μπορέσεις να προχωρήσεις. Αν θέλεις κάτι ζήτα το, διεκδίκησέ το. Κι αν δεν το λάβεις; Κάνε ένα νέο σχέδιο, με τη γνώση που θα έχεις αποκομίσει από την προηγούμενη προσπάθειά σου!
Η κατάλληλη στιγμή είναι μία, το τώρα!
